Verslag  3 dagen helletocht naar zee

Dag 1  20 juli

Vertrekken  om 8.30 uur : voor de meeste  toch , 1 iemand moest van herselt komen en moest een sanitaire stop maken onderweg naar langdorp . Dus even te laat. Nog iemand (woont vlak bij) moest met de auto op een ‘slakkengangetje’ gebracht worden door haar echtgenoot, om toch nog even te laat te zijn. De echtgenoot nam van alle dames uitbundig afscheid en verzekerde er zich van dat zijn madam zeker zou vertrekken voor 3 dagen.

8.45 uur vertrokken

Stoffig van Langdorp naar aarschot , dan mooie makkedam tot in werchter. Onderweg de groeten gedaan aan Sven Ornelis , die daar op wandel was . En dan stof vreten tot in mechelen. Ondertussen was het al 11 uur geworden met veel stof in de keel .  TIJD voor een eerste Duvel, of een warme choco voor sommigen want het was nog fris aangenaam fietsweer .Na een half uurtje verpozing terug op weg  met voor de eerste keer de uitroep ‘ Waar is mijne sleutel van mijn fietsslot.

Van Mechelen  naar Boom langs kanalen en rivieren. Tot iedereen honger kreeg en een picknick  langs het kanaal nieuwe energie moest geven. Deze  zelf meegebrachte picknick  was voor de ene een droge sandwich  voor de andere een uitgebreid koud tupperware buffet. Ter plaatse was er een sanitaire stop nodig. Voor de mannen geen probleem, maar de dames moesten zich verschuilen tussen de netels met het risico op negerlippen volgens iemand van de mannen.

Bijna in Boom versperde een bus de weg, juist op de plaats van een te nemen knooppunt. MILJAAR , even verloren gereden. De koptrekkers hadden de bonen gefre t. Na even zoeken dan toch aangekomen te Boom , waar Maria van het plaatselijke cafe en het steenbakkerij museum  voor de nodige laving zorgde aan 2 euro voor onze  tweede duvel van die dag. Ondertussen was het warm geworden dus de prijs van een warme choco is niet geweten.  Na een goedkoop rondje drank moesten enkele dames nog naar de ‘koer’ . Het vertrek liet even op zich wachten want er was een vliegenplaag in hun koersbroek bij het verlaten van de lokale ‘koer’. En dan voor de tweede keer die dag ‘Waar is mijne sleutel ‘.

Aangekomen te Bornem (75 km )

Na de kamers gekeurd te hebben en door  iedereen als zeer goed bevonden, kregen we een cava aangeboden van het huis. Vervolgens een 3 gangen menu met eend en dessert . Een koffie om af te sluiten , welke  iemand geruild kreeg voor een tweede dessert. Na al dat lekkers gingen we Bornem centrum onveilig maken. Om met zijn allen plaats te vinden op een terras ging iemand  2 dames charmeren  om plaats te maken . Wat nog lukte  ook ,mits belofte van een sangria. (die ze uiteindelijk nog zelf betaald hebben) Gezellig terrassen ,tot een buschauffeur  het terras bijna omverkegelde, waardoor de laatste vliegen uit de broeken verjaagd werden.

Na  goed geslapen en  een stevig ontbijt  kreeg iedereen een frigoboxke met een goed gevulde picknick mee  om met een zeer gat aan dag twee te beginnen richting Gent.

Dag 2

Terug langs kanalen en rivieren en een overzet  met de rivierboot bereikten we onder  felle zon   St Amand . Daar vonden 2 heren het nodig  om hun testosteron te bewijzen t.o.v. twee passerende amazones op  stalen ros. De hitte bracht terug rust en de middag honger. Op een schaduwrijk plekje  werd de picknick van hotel de notelaar genuttigd. Voor  het verder rijden nog eens ‘ Waar is mijne sleutel’.

Op weg naar Gent  waren er ineens wegenwerken , allé wegenwerken !!! de weg was gewoon weg. Wij deden precies Parijs-Dakar met de fiets. Na een strand race van 3 km. , met de nodige valpartijen en gesakker (Waar zijn we hier toch ? – Hoe lang duurt dit nog ? – Dit kan toch niet meer !!! – We gaan terug !!!) kwamen we aan bij een boerderij die ijsjes verkocht . Alle dames terug tevreden , behalve sommige mannen :  ’ er is hier begot geen bier  te  krijgen’.

Iedereen dacht dat de tocht naar Gent bijna rond was, Er moesten maar 55 km gereden worden en het was heet. Doordat het hotel te Gent niet op de  plaats  stond waar wij dachten, werd door de logistieke steun, die ons  tegemoet  gefietst  kwamen ,medegedeeld dat het nog wel ongeveer 30 km. was tot het hotel. Door de hitte en stof op weg naar Gent kreeg zelfs iemand een fatamorgana  van het gravensteen . Nog een laatst test voor het goede humeur van de groep : platte band. Maar zonder plakkers en met  de super pomp van de amazone stalker reden we verder.

Moe , afgepeigerd door de hitte , werd het hotel gevonden dankzij de gps deskundige die onvermoeibaar al 2 dagen de veiligheid garandeerde met  zijn geleende fluit. Weer 75 km.  gedaan.

Na wassen, scheren, schminken , rusten, poepzalf, telefoon naar het thuisfront , ne bloedneus tussendoor, ne halve liter leffe voor 5 euro, hadden we terug  goesting om naar de Gentse feesten te gaan. De tram op. Aan de eindhalte was er een prima restaurant in de schaduw van de St Baafs kathedraal op een steenworp van het festivalgebeuren. Na een intermezzo van johan verminnen belandden we  aan het gentse water voor een portie wereldmuziek .Plots  werd er geroepen . HOOO, TERRAS – JUPILER voor 2 euro  -ALLEMAAL een stoel zoeken.

Na het feeërieke  vuurwerk , terug met de tram, waarop  we ons weer berucht en beroemd gemaakt hebben  door de schuld van de goedkope jupiler. (er was zelfs iemand die tickets wou controleren) Terug op hotel was de hitte en de vermoeidheid van de dag vlug vergeten onder de airco. Alhoewel bij sommige er niet alleen koude lucht uit de airco kwam maar ook een hele familie muggen, bij andere werkte de airco niet met gevolg een verhuis tijdens de nacht.

-Laatste dag-

Met nog 10 fietsers fris en monter naar  Brugge. Dat was bij het ontbijt  het plan. Maar alles kraakt, de achterkant doet pijn , de wind van achter en gene weg te vinden richting Brugge en nog eens ‘Waar is mijne sleutel nu weer’ .Maar na het oversteken van de oprit van de E40 en de hulp van de postbode toch uiteindelijk op de juiste weg . Weer langs het water stoempen tot Brugge zonder een terras te zien(en het was al na 11 uur). Dood van dorst en honger  heeft ‘soeur sourri’ ons van de nodige spijs en drank voorzien aan de groene rand van brugge. Even later kwam de logistieke steun ons vervoegen op koers naar blankenbergen . Maar even buiten brugge raakte de plaatsvervangende fluitenier gescheiden van de groep door een openstaande brug. Na de hereniging waren we op weg naar prachtige witte dorp Lissewege. Iedereen dorst. Met het nodige gewring, gepaai   van enkele terrasgangers, toch weer plaats voor iedereen.   We worden steeds beter in het wegjagen van mensen zonder dat ze het doorhebben. Twee  duvels en enkele  eskimo’s  verder, nog even zoeken naar de ondertussen beruchte fietssleutel, met de nodige tegenwind ,richting laatste km. naar blankenbergen .

16.30 uur station Blankenbergen (weer 70 km)

Nu nog een terras, de zee zien , eten en om 21 uur naar huis met de trein. Maar dit was zonder de NMBS gerekend. De trein waar de fietsen op konden bleek plots om 19 uur te vertrekken ipv 21 uur. Dan moet ne mens prioriteiten stellen. Eten en drinken dus. Mosselen of vis saté bij ‘Moeder Lambic’ zijn echte aanraders. Of hadden we gewoon veel honger van al dat fietsen.

Om 21 uur aankomst aarschot , nog enkele km op de ondertussen vertrouwde fiets  en kijk : de logistieke steun had de bagage naar huis gebracht  .

Dat iedereen die nacht goed geslapen heeft is wel zeker.

Nog even melig doen.

bedankt aan heel de groep , het was fijn, niemand werd slecht gezind  ondanks de hitte en de kilometers. Dit smaakt  naar meer  en de afwezigen hadden ongelijk. Met speciale dank aan de logistiek, welk het fietsen een stuk makkelijker maakte

Groeten

De chinese vrijwilliger met de pen Mark  die hulp kreeg van rudy en patrick